Η πρόεδρος της Ουγγαρίας Καταλίν Νόβακ ανακοίνωσε προχτες την παραίτησή της μετά που πολλές πιέσεις που εδέχτηκεν για την απόφασή της να δώkει χάρη σε έναν κατάδικο εμπλεκόμενο σε υπόθεση σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών σε οικοτροφείο για παιδιά.
Φυσικά τζιαι θα έπρεπε να παραιτηθεί χωρίς καν να την πιέσουν, σύμφωνα με το τί είχε σκεφτεί να πράξει. Αλλά έναν σύμβουλο ή έναν παρά τον πρόεδρο η Ουγγαρία εν έσσιει για να της πεί, κόρη μου μα χάννει το κουτί σου; Τζιαι πέραν τούτου, πως το εσκέφτηκεν η κα. Καταλίν, ότι οι χάρες δίνονται σε όποιον να ναι; ή έπαιξεν το στην τύχη;
Τζιαι δαμέ θα ήθελα να σημειώσω πως, οι δικοί μας Πρόεδροι ανά καιρούς, εκάμαν του κόσμου της ματσουτσιές, τζιαι ποττέ δεν είσσιεν το θάρρος τους κανένας να πει παραιτούμε γιατί έκθεσα την χώρα μου τζιαι τους συμπολίτες μου. Δαμέ ο άλλος, έκαμεν μας ρεζίλι ανά το παγκόσμιο με τα διαβατήρια τζιαι έφκεννε στην τηλεόραση τζιαι απειλούσεν μας θέμας ότι εννά μας πάρει ο δαίμονας.
Αγαπημένοι κυβερνώντες, παραδειγματιστείτε από τον/την κάθε πρόεδρο που είτε εσκεμμένα είτε άθελα παραιτείται όταν αντιλαμβάνεται ότι έκαμεν ματσουτσιά.
